Historia naszej Szkoły
Okres okupacji poczynił braki kadrowe w szeregach kolejarzy, jak również nie sprzyjał kształtowaniu nowych kadr. Nic więc dziwnego, że dynamiczne rozwijające się jednostki kolejowe w miarę upływu powojennych lat coraz bardziej zaczęły odczuwać braki rezerw z odpowiednim wykształceniem technicznym. Pod kątem realizacji planu sześcioletniego zaistniała w roku 1950 potrzeba stworzenia w Nowym Sączu nowej szkoły zawodowej stopnia licealnego. Władze oświatowe postanowiły zlikwidować II Państwowe Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Chrobrego, które mieściło się przy ul. Jagiellońskiej 63. Zorganizowano nowa szkołę pod nazwą Państwowe Liceum Mechaniczne II Stopnia.
1 września 1950 r. w tym samym budynku odbyła się inauguracja roku szkolnego Państwowego Liceum Mechanicznego II Stopnia. Założycielem szkoły i jednocześnie pierwszym dyrektorem, został Pan Wojciech Kopczyński. Funkcję zastępcy dyrektora pełnił Pan Antoni Uczkiewicz. Kadra nauczycielska liczyła 19 nauczycieli etatowych i 18 nauczycieli dochodzących z innych zakładów pracy. Naukę uczniowie rozpoczęli w pięciu oddziałach, w tym 3 godziny specjalności: obróbka metali skrawaniem oraz 2 oddziały: remont taboru.
Uruchomiono także dwa oddziały dla pracujących o specjalności remont taboru oraz remont urządzeń mechanicznych i kolejowych.
W pierwszym okresie Liceum Mechaniczne pracowało w bardzo ciężkich warunkach. Brak było pomocy naukowych i odpowiednich pomieszczeń na zajęcia warsztatowe.
Od 1 września 1951 r. szkoła przyjęła nazwę Technikum Mechaniczne, które podlegało Centralnemu Urzędowi Szkolenia Zawodowego w Warszawie. W tym samym roku została przeniesiona do budynku przy ul. Św. Ducha 6 ,który wcześniej był Domem Starców.
Od dnia 1 stycznia 1952 r. szkoła przeszła pod resort Ministerstwa i Komunikacji i otrzymała nową nazwę: Technikum Kolejowe Ministerstwa Komunikacji. Obowiązki dyrektora szkoły przejął Pan Antoni Uczkiewicz. Zajęcia warsztatowe odbywały się na terenie ZNTK. Szkoła podlegała ciągłej modernizacji i ulepszaniu jakości uczniowskiego w niej życia. Przykładem tego jest utworzenie w roku 1952 szkolnej świetlicy. Od roku 1953 obowiązki głównego dyrektora szkoły pełnił Pan Tadeusz Jurkiewicz. Okres jego działań dyrektorskich trwał tylko rok. Od roku 1954 funkcję dyrektora szkoły przejął Pan inżynier Tadeusz Nowakiewicz. W tym samym czasie została wybudowana sala gimnastyczna i dwie sale lekcyjne. Szkoła rozwijała się i kształciła młodzież, przygotowując ją do pracy w resorcie kolejnictwa. Zmianom podlegała także Kadra nauczycielska, która powiększała swoje szeregi proporcjonalnie do potrzeb szkoły.
Z dniem 1 września 1979 roku szkoła zmieniła nazwę na Zespół Szkół Zawodowych Dyrekcji Generalnej PKP. Dzięki serdeczności i wyrozumiałości kierownictwa ZNTK , powstały szkolne warsztaty, co umożliwiało pełną realizację programu i rozwinięcie szkolenia praktycznego uczniów. Dzięki pracy i ofiarności nauczycieli powstawały pracownie przedmiotowe, które wzbogacone były pomocami naukowymi wykonanymi przez uczniów w ramach prac dyplomowych. Na uwagę zasługuje fakt, że pracownia komputerowa uruchomiona w 1986 r. była pierwszą wśród szkół województwa nowosądeckiego.
Latem 1998 roku rozpoczęto przebudowę skrzydła budynku szkoły w podwórzu: dobudowano piętro , przebudowano klatkę schodową oraz zabudowano część podwórza tworząc jasne , oszklone korytarze. Dobudowano pokój nauczycielski i oddano do użytku dwie sale lekcyjne. Po ukończeniu budowy powierzchnia użytkowa szkoły zwiększyła się o 210 m2.
W roku 2002 Technikum Kolejowe zostało przekształcone w Zespół Szkół nr 4.
Dyrektorzy szkoły:
1. Wojciech Kopczyński
2. Antoni Uczkiewicz
3. Tadeusz Jurkiewicz
4. Tadeusz Nowakiewicz
5. Józef Tobiasz
6. Zdzisław Janowski
7. Franciszek Niemiec
8. Stefan Rębilas
9. Małgorzata Kardaszyńska
10. Maria Żakiewicz
11. Zenon Ćwik